Pasy ścierne
Koszyk: 0 produktów, 0,00 PLN Do kasy
Zawartość koszyka (0) - 0,00 PLN
Czym różni się korund od węglika krzemu?

Materiały ścierne odgrywają kluczową rolę w wielu gałęziach przemysłu oraz w pracach warsztatowych, majsterkowaniu i obróbce wykończeniowej. Jednym z najważniejszych elementów wpływających na skuteczność materiału ściernego jest rodzaj użytego ziarna. Dwa najczęściej stosowane typy ziaren to korund i węglik krzemu. Choć na pierwszy rzut oka mogą wyglądać podobnie, ich właściwości i zastosowania znacznie się różnią.

Korund, znany również jako tlenek glinu (Al₂O₃), to jedno z najpopularniejszych ziaren ściernych. Charakteryzuje się dużą twardością, wytrzymałością i uniwersalnością. Ziarna korundowe mają zazwyczaj kolor brązowy, czerwony lub biały, w zależności od czystości i dodatków w procesie produkcji. Brązowy korund jest najbardziej rozpowszechniony i nadaje się do szlifowania metali żelaznych, stali konstrukcyjnej, żeliwa, a także drewna i tworzyw sztucznych. Wersja biała, bardziej krucha, ale ostrzejsza, znajduje zastosowanie tam, gdzie liczy się precyzyjne wykończenie powierzchni – np. w szlifowaniu narzędzi, stali nierdzewnej czy elementów hartowanych.

Z kolei węglik krzemu (SiC) to ziarno o wyjątkowej ostrości i twardości, przewyższającej korund. Ma charakterystyczny czarny lub zielony kolor i bardziej kruche właściwości. Dzięki temu szybko się ściera, ale przy tym efektywnie „odcina” materiał, co czyni go idealnym do pracy z twardymi i kruchymi materiałami, takimi jak szkło, ceramika, kamień, kompozyty, aluminium czy stal nierdzewna. Węglik krzemu sprawdza się również w szlifowaniu na mokro, ponieważ jego struktura dobrze radzi sobie z odprowadzaniem ciepła i drobin materiału.

Wybór odpowiedniego ziarna ściernego zależy od rodzaju obrabianego materiału oraz oczekiwanego efektu końcowego. Korund będzie lepszy tam, gdzie potrzebna jest trwałość i uniwersalność, natomiast węglik krzemu – gdy liczy się szybkie i precyzyjne szlifowanie twardych powierzchni. W praktyce często stosuje się oba typy materiałów w różnych etapach pracy – najpierw ziarna korundowe do wstępnego obrabiania, a następnie węglik krzemu do dokładnego wykończenia.

Znajomość właściwości tych dwóch rodzajów ziaren pomaga w doborze odpowiedniego materiału ściernego i pozwala uzyskać lepsze rezultaty pracy, oszczędzając jednocześnie czas i narzędzia. Warto więc przed sięgnięciem po pierwszy z brzegu pas czy krążek ścierny, zastanowić się, jakie ziarno będzie najbardziej odpowiednie do konkretnego zadania.