Pasy ścierne w stolarstwie – czym różnią się od tych używanych w metalu?

Pasy ścierne to uniwersalne narzędzie wykorzystywane zarówno w obróbce drewna, jak i metalu. Choć na pierwszy rzut oka mogą wyglądać podobnie, różnią się pod wieloma względami – od rodzaju ziarna ściernego, przez nośnik, aż po technikę pracy. Dobrze dobrany pas to klucz do efektywnej, bezpiecznej i ekonomicznej pracy. Jakie są główne różnice między pasami do stolarstwa a tymi przeznaczonymi do metalu?

Pierwszą istotną różnicą jest rodzaj ziarna ściernego. W obróbce drewna najczęściej stosuje się pasy z elektrokorundu (korundu zwykłego) lub ziarna cyrkonowego. Drewno, jako materiał miękki i włóknisty, nie wymaga agresywnych ścierniw – kluczowe jest tutaj równomierne zbieranie warstw bez przypaleń i uszkodzeń powierzchni. Pasy ścierne do metalu natomiast wykonuje się z twardszych i trwalszych ziaren – jak ceramiczne lub cyrkonowe – które poradzą sobie z wysoką temperaturą i dużym oporem szlifowania.

Drugim istotnym aspektem jest gradacja. W stolarstwie dominują gradacje od P40 (szlifowanie zgrubne) do P240 lub P320 (szlifowanie wykańczające). W przypadku metalu zakres ten może być inny – częściej stosuje się niskie gradacje (P24–P60) do agresywnego zbierania materiału lub bardzo wysokie (P400 i więcej) do precyzyjnych prac wykończeniowych, np. w produkcji elementów nierdzewnych czy chromowanych.

Równie ważny jest nośnik, na którym osadzone jest ziarno. W stolarstwie spotyka się głównie pasy na podłożu papierowym lub mieszanym (papier + tkanina). Taki nośnik jest wystarczająco elastyczny, by dopasować się do kształtu drewna, a jednocześnie dobrze odprowadza pył. W obróbce metalu dominują pasy na nośniku tkaninowym – są mocniejsze, odporne na wysokie temperatury i lepiej znoszą duży nacisk. Dodatkowo, pasy do metalu często są pokrywane dodatkowymi warstwami chłodzącymi lub antystatycznymi, które redukują ryzyko przegrzania obrabianej powierzchni.

Warto też wspomnieć o specyfice samego szlifowania. Drewno łatwo się przypala, dlatego pasy do stolarstwa muszą mieć dobre właściwości odpylające, a operator powinien kontrolować prędkość i nacisk. W pracy z metalem liczy się większa agresywność działania i odporność na tarcie – pasy muszą więc być znacznie trwalsze i bardziej odporne na zużycie.

Podsumowując – pasy ścierne do drewna i metalu różnią się niemal wszystkim: ziarnem, nośnikiem, przeznaczeniem i sposobem pracy. Dobór odpowiedniego pasa to nie tylko kwestia wygody, ale także jakości i trwałości efektu końcowego. Jeśli pracujesz w warsztacie, który obrabia różne materiały, warto mieć osobny zestaw pasów do każdego z nich. To inwestycja, która się opłaca – w czasie, wydajności i jakości szlifowanej powierzchni.